مبانی

تعریف

اثربخشی بالینی بدان معنی است که آیا مداخلات بالینی که انجام می شوند، آیا آنچه راکه باید به درستی انجام می دهند یا خیر، برای مثال، حفظ و بهبود سلامت بیماران برای تضمین آنکه بهترین بهداشت و سلامت ( خدمت ) ممکن را با استفاده از منابع موجود به بیمار ارائه دهند.

در واقع این تعریف بیانگر آن است که شخص مناسب کارها را اینگونه انجام می دهد:

-         کار درست ( انجام اعمال مبتنی بر شاهد)

-         به روش درست ( مهارت ها و شایستگی )

-         در مکان ( جای ) درست ( جایگاه/ موقعیت مراقبت/ خدمت )

-         با نتیجه درست ( اثربخشی بالینی / پیشینه سازی دستاوردهای بهداشتی )

اثربخشی بالینی رویکردی نقادانه به آنچه که انجام می دهیم داشته، درباره آنکه آیا نتیجه مناسب را دریافت کرده اید یا خیر، و ایجاد تغییرات در عملکرد بحث می کند. حاکمیت بالینی بر پایه شواهد آنچه که اثربخش است برای بهبود مراقبت از بیمار می باشد.

اثربخشی بالینی چیست؟

تمام سازمانهای ارائه دهنده خدمات بهداشتی، درمانی مکانی برای ارائه خدمات ایمن، اثربخش و بیمار محور می باشند. این خدمات دربرگیرنده فرآیندهای حاکمیت بالینی و اثربخشی است که جهت تامین کیفیت مراقبت های ارائه شده به بیمار عمل می کند.

خدمات سلامت از پرسنل برای ارائه خدمات مراقبت با کیفیت به بیماران در رنج وسیعی از رویدادها در محیط ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی می باشد.

کیفیت مراقبت بستگی به موارد زیر دارد:

• مهارت ها و شایستگی های مراقبت های ارائه شده
• اینکه چگونه آنها با هم در تیم یا در یک سازمان همکاری می کنند
• حمایت ها از جانب رهبران و مدیریت برای تشویق پرسنل جهت دستیابی به بهترین عملکرد

اثربخشی بالینی متشکل از فعالیت های بهبود کیفیت و شامل موارد زیر می باشد:

• شواهد، گایدلاین ها و استانداردهایی برای شناسایی و پیاده سازی بهترین عملکرد
• ابزارهای بهبود کیفیت،( شامل ممیزی بالینی، ارزیابی، چرخه بهبود سریع) جهت بازنگری و بهبود مراقبت ها و خدمات

 مبتنی بر:

• دیدگاه های بیماران، کاربران خدمت و پرسنل
• شواهد حادثه، اتفاق های نزدیک به وقوع حادثه، حوادث بخیر گذشته، ریسک های بالینی و تحلیل ریسک
• برون دادهای مراقبت ها یا خدمات
• اندازه گیری عملکرد برای ارزیابی اینکه تیم/ دپارتمان/ سازمان به اهداف مورد نیاز دست یافته اند یا خیر
• شناسایی حیطه های مراقبت که نیازمند تحقیقات و مطالعات بعدی می باشند
• سیستم های اطلاعاتی برای ارزیابی فعالیت های کنونی و تامین شواهدی بر بهبود
• ارزیابی شواهد جهت تعیین اینکه خدمات/ مراقبت ها هزینه اثربخش هست یا خیر
• توسعه و استفاده از سیستم ها و ساختارهایی که یادگیری در سازمان را ارتقاء دهند